In de parkvijver zwemmen twee prachtige zwarte zwanen..een 'echtpaar'. De opziener vertelde ons trots dat hij hoopte op een nestje. Na een mislukte broedpoging van twee jaar geleden, zijn er vorige zomer gelukkig twee mooie kuikens geboren. Regelmatig bewonderden wij de familie, waarvan vader- en moederzwaan ons vrolijk tegemoet trompetterden. Tot op een dag in de winter er nog maar één zwaan rondzwom. Gelukkig zwommen er na een aantal weken weer twee in de vijver, maar één was voor ons een onbekende. De twee kleine zwaantjes waren spoorloos. Wij hebben alle scenario bedacht, maar geen één was bevredigend.
Vandaag kwam ik de opziener tegen en hij vertelde mij de harde waarheid. De vader en twee jongere zwanen waren verslonden door de vos..in de winter was de vijver dichtgevroren zodat de vos zijn sluwe slag kon slaan. Ik verdedigde de vos nog, want tja, zo'n vos heeft ook honger natuurlijk..zeker tijdens zo'n lange vorstperiode Maar de opziener zag dat anders. Hij had het wel prettiger gevonden als die vos ergens anders zijn slachtoffers zou zoeken, want nu waren zijn zwanen dood. In één adem vertelde hij me erachteraan dat de zwanen gekortwiekt worden na de geboorte want anders gaan ze maar rondvliegen en dan hebben we geen zwanen in de vijver. Aha...de mens ook met zijn ideeën..Zou dat soms de reden zijn dat ze niet konden ontkomen aan de likkebaardende vos?
Maar niet getreurd: er zat alweer een nieuw mannetjeszwaan bij het overgebleven vrouwtje...ook gekortwiekt natuurlijk. Ik snap het al: de mens wil een mooie vijver met mooie zwanen, dus kortwieken we de vleugels zodat ze niet kunnen ontkomen, maar als het tegenzit dan kan de vos ze opeten...?! Logisch..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten