Love, Love, Love

Iedereen lijdt aan dezelfde ziekte, ken je hem al? ‘Drukte’. Ik sta zelf vooraan in de rij: ik heb het zo idioot druk en het lijkt wel alsof alles steeds sneller voorbij gaat en dat er echt steeds minder uren in zo’n dag zitten. Het kan gewoon niet anders! Ik ben toch niet gek of zo? En als iedereen hier nu toch over klaagt, kunnen we dan ergens een officiële klacht indienen? Kunnen we een vakbond in het leven roepen en dan gaan staken? Kunnen we een medicijn krijgen voor deze aandoening, die we  ‘drukte’ noemen? Wie het weet, mag het zeggen! 

Een nog ander fenomeen: overal vervullen we een rol, de rol van vader, van moeder, van partner, van geliefde, van werknemer, van werkgever, van moeder, van kind en we kennen onze rollen allemaal even feilloos. We zijn continu op weg, gaan van cursus naar cursus, van opleiding naar opleiding. Een onafgebroken stappenplan om IETS te bereiken of IEMAND te worden. In elke situatie stappen we met het grootste gemak van de ene rol in de andere. We hebben het er maar druk mee en je zou er vermoeid van raken.
En zo stond ik laatst met een goede kennis te praten in de kroeg op een gewone vrijdagavond, na een razend drukke werkweek. Wat is het dan een cadeau als je in zo’n onverwacht gesprek opeens even ‘wakker’ wordt. Alsof de STOP knop wordt ingedrukt en we even stil werden. Praten zonder masker op, gewoon eerlijk en open praten over de onzekerheden, die we tenslotte allemaal hebben. Over de zoektocht, die ons soms zo eenzaam maakt en over de dingen die er echt toe doen. Zoals ons afvragen waar inspiratie nu eigenlijk vandaan komt? Over onze patronen die we steeds beter herkennen, maar nog niet kunnen ontwarren. Waarom we ons laten misleiden door onze ‘drukte’ en soms verstrikt raken in ons rollenspel. Waarom muziek een boodschap overbrengt? Waarom muziek zo belangrijk is? Hoe we kunnen ophouden met steeds maar iets bereiken en beginnen met gewoon maar eens ‘zijn’. En hoe we voor elkaar kunnen zorgen, zodat we niet verdwalen!

Wat een fijn gesprek met deze man! Het is bijna logisch dat hij zich tooit met de tekst van de Beatles, inspiratie recht vanuit zijn hart:
Love, love, love, love, love, love, love, love, love

There’s nothing you can do that can’t be done.
Nothing you can sing that can’t be sung.
Nothing you can say but you learn how to play the game
It’s easy

There’s nothing you can make that can’t be made.
No one you can save that can’t be saved.
Nothing you can do but you can learn how to be you
in time - It’s easy.

There’s nothing you can know that isn’t known
Nothing you can see that isn’t shown.
Nowhere you can be that isn’t where you’re meant to be
It’s easy.