TOP! Echt helemaal Top!

Dat hoor ik niet vaak op de vraag ‘Hoe gaat het met je?’. Tijdens één van de wandelingen met de honden kwam ik in het Amsterdamse Bos een oude vriendin van mijn ouders tegen en zonder enige aarzeling kwam deze reactie. Heerlijk nieuws want ook deze vriendin heeft zich wel eens anders gevoeld. Maar vandaag vertelde ze vol enthousiasme dat ze haar droom eindelijk werkelijkheid zag worden: een eigen bedrijf. Ze is inmiddels 63 jaar en ze was dolblij dat het er nu dan eindelijk van kwam! De komende jaren zou ze zich nog volop in gaan zetten, maar daarna zou ze een superviserende rol krijgen. In één adem vertelde ze over haar jarenlang lobbyen, de zoektocht naar betrouwbare mensen, het harde werken en de lastige gesprekken met belanghebbenden. Nu was het haar gelukt! Daarna stond ze me verwachtingsvol en dolgelukkig aan te kijken. Wat werd ik blij van dit enthousiasme!

Ik denk dat een droom vaak begint met een plan en vaak sneuvelt het plan al voordat deze helemaal is afgemaakt en daarmee verdwijnt de droom. En succes komt helaas niet vanzelf aanwaaien. Zo’n droom wordt pas werkelijkheid als je deze duidelijk en in elk detail voor ogen hebt en dat je vervolgens je focus daarop houdt. Niet alleen zo’n droom en focus is voldoende, maar vooral de committent om de praktische stappen te zetten je doel te bereiken. Deze dame was erin geslaagd!

Ik realiseer me maar weer eens dat het hebben van een droom voor iederéén is weggelegd, maar dat niet iedereen er zo bewust mee bezig is of dat niet iedereen zo’n specifieke, tastbare en meetbare droom heeft. Niet iedereen realiseert zijn droom, maar velen zijn onderweg: vallen, opstaan, nog maar eens proberen, je droom een beetje bijstellen of zelfs door omstandigheden of zonder omstandigheden een hele nieuwe droom zoeken. Volgens mij hoort het er allemaal bij. Mijn boekenkast staat vol met boeken om ‘succesvol’ te worden. Dr. Wayne Dyer, Deepak Chopra en Stephen R. Covey leiden mij regelmatig mee in Het Grote Plan en ik heb al menig Aha-zit-dat-zo-momentje meegemaakt.

Is het hebben van een meetbare droom nu echt iets waar we naar op zoek zijn? Moeten we echt zichtbaar succesvol zijn voordat we tevreden zijn? En hoe ver gaan we om succesvol te zijn? Ten koste van wat? En wat is succesvol eigenlijk?

Voor iedereen zal de definitie verschillen of in elk geval de persoonlijke beleving. Ik denk wel dat we het er allemaal over eens zijn dat Steve Jobs op vele gebieden en ook nog zichtbaar succesvol was, maar omdat het overgrote deel van de wereldbevolking geen plek op dat podium heeft, vraag ik me af: maakt dat ons zoekers minder succesvol? Minder belangrijk? Minder waard? Nou mooi niet dus!

Voor mijn gevoel is het ‘succes’ bij de een gewoon zichtbaarder dan bij de ander. Een leraar die erin slaagt een ongeïnteresseerd kind te enthousiasmeren, is voor mij succesvol. Een gezin, dat lief en leed met elkaar deelt, is succesvol. Een mediator, die erin slaagt twee partijen naast elkaar te krijgen in plaats van tegenover elkaar, is succesvol. Een buurvrouw, die een luisterend oor biedt, is succesvol. De bakker of de groenteman, die hun waren met zorg aanbieden, zijn succesvol.  Een bedrijf waarbij alle medewerkers zich gehoord en betrokken voelen, is succesvol. De dochter, die jarenlang haar zieke moeder verzorgt, is succesvol. De patient die door alle pijn heen doorzet in de soms uitzichtloze revalidatie, is succesvol. De zus, die de wind onder mijn vleugels blaast, is succesvol.

De gemeenschappelijke noemer hierin is aandacht. En deze aandacht is wellicht voor de buitenwereld niet zo belangrijk, maar het zorgt er wel voor dat er een glimlach op je gezicht verschijnt, waardoor je blij bent met een klein gebaar, waardoor je je verbonden voelt en waardoor je je kunt verheugen in het succes van een ander.

Eigenlijk gaat het dan toch best TOP met velen van ons?!