Als jonge vrouw kwam ik wel eens bij een gezin thuis,
waarvan de vader Alzheimer had. De familieleden om hem heen praatten vaak alsof
hij er niet bij was. Ik voelde pijn. Ze spraken over ‘hem’ of ‘hij’ en knikten
dan zijn kant uit alsof hij er niet was. Maar als ik in zijn ogen keek, wist ik
dat ‘hij’ er gewoon wel was. Dat deze ‘hij’ invoelend, intelligent, sensitief
aanwezig was. De term ‘bewustzijn’ kon ik er toen nog niet aan geven, maar nu
krijgt dat wat meer betekenis.
De afgelopen maanden mag ik regelmatig een hoogbejaarde dame met Alzheimer een metamorfose massage geven. Voorover gebogen schuifelt zij aan de hand van haar liefdevolle dochter de massage ruimte in. Haar fysieke gestel neemt langzaam steeds meer af en haar woorden zijn vaak warrig, net zoals haar blik. Op de massagetafel ontspant ze al snel en na verloop van tijd ontstaat er een diepe rust in haar. De liefdevolle en aandachtige aanraking van een metamorfose massage heeft een heilzaam effect. In de stilte die zich aandient, verdwijnen de sluiers die voor het bewustzijn zijn geschoven en er ontvouwt zich een diep contact, waarin geen woorden zijn, geen gedachten, alleen maar zijn. Samen zijn in liefde.
Tegen de tijd dat de metamorfose massage wordt afgerond, slaat zij haar ogen op, die nu helder kijken. Ze zucht en haalt diep adem en zegt duidelijk en bijna verontschuldigend: ‘Ik kan de woorden de laatste tijd niet meer zo goed vinden maar wat was dit een mooie ontmoeting.’ De liefde straalt uit haar. Op haar gezicht glijdt een warme glimlach en ze knijpt stilletjes in mijn hand. Dankbaar kijk ik in haar ogen. Dankbaar voor haar vertrouwen en dankbaar dat zij mij laat ervaren waar en hoe we elkaar echt ontmoeten.
Het moment glijdt voorbij en hoewel we beiden ervaren hoe de sluiers zich langzaam vormen, verdiept zich de verbinding.
29/11/15
De afgelopen maanden mag ik regelmatig een hoogbejaarde dame met Alzheimer een metamorfose massage geven. Voorover gebogen schuifelt zij aan de hand van haar liefdevolle dochter de massage ruimte in. Haar fysieke gestel neemt langzaam steeds meer af en haar woorden zijn vaak warrig, net zoals haar blik. Op de massagetafel ontspant ze al snel en na verloop van tijd ontstaat er een diepe rust in haar. De liefdevolle en aandachtige aanraking van een metamorfose massage heeft een heilzaam effect. In de stilte die zich aandient, verdwijnen de sluiers die voor het bewustzijn zijn geschoven en er ontvouwt zich een diep contact, waarin geen woorden zijn, geen gedachten, alleen maar zijn. Samen zijn in liefde.
Tegen de tijd dat de metamorfose massage wordt afgerond, slaat zij haar ogen op, die nu helder kijken. Ze zucht en haalt diep adem en zegt duidelijk en bijna verontschuldigend: ‘Ik kan de woorden de laatste tijd niet meer zo goed vinden maar wat was dit een mooie ontmoeting.’ De liefde straalt uit haar. Op haar gezicht glijdt een warme glimlach en ze knijpt stilletjes in mijn hand. Dankbaar kijk ik in haar ogen. Dankbaar voor haar vertrouwen en dankbaar dat zij mij laat ervaren waar en hoe we elkaar echt ontmoeten.
Het moment glijdt voorbij en hoewel we beiden ervaren hoe de sluiers zich langzaam vormen, verdiept zich de verbinding.
29/11/15
Geen opmerkingen:
Een reactie posten