Bijna dagelijks kom ik haar tegen tijdens mijn ochtendwandeling.
Geruisloos beweegt zij zich voort, met langzame pas maakt zij haar ronde
door het bos, alsof ze zich met iedere stap bewust is dat ze op iets
kostbaars loopt, Moeder Aarde. Ze is altijd gekleed in een mooi en
luchtig gewaad en ze gaat helemaal op in de omgeving. Als we elkaar
tegenkomen dan begroeten we elkaar altijd vriendelijk, soms wisselen we
een paar woordjes. Vriendelijk maakt ze altijd even contact met mijn
honden en dan vervolgt ze weer haar eigen pad en ik het mijne.
Vanochtend liep ze erbij als een bosnimf en dat zei ik tegen haar. Ze
glimlachte en zei: 'was dat maar waar'.
Wat een goede morgen is het toch weer!
www.silent-touch.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten