Inspiratie. Moet je dat ergens opdoen, ergens vinden of in den verre zoeken? Kan inspiratie verdwijnen of is er iets anders aan de hand? Omdat ik vrij nieuwsgierig ben, ging ik op onderzoek uit.
Meestal klim ik in de pen of pak ik mijn gitaar of potloden, als ik inspiratie krijg; dan popt er een idee op en dat schrijf, teken of zing ik. En eerlijk gezegd: ik weet ook niet eens waar zo'n idee vandaan komt of wáár dat nu precies in mij oppopt. Het gebeurt gewoon, meestal ongevraagd en moeiteloos. Vaak komen de beste plannen tijdens meditatie of in Dromenland, een land dichterbij dan je denkt!
Als proef op de som ben ik - op een moment dat er niet een directe inspiratie leek te zijn - achter mijn laptop gekropen en begon met schrijven. Tot mijn verbazing kwamen er gewoon woorden. Verrassende woorden, die er eerst niet waren en toen in een keer wel. Zo heb ik ook een stuk papier gepakt met een doos potloden en zonder enige moeite ontstond er een tekening.
Na diverse steekproefjes, dient zich dan toch een leuk perspectief aan: Zonder te zoeken naar inspiratie, lijkt inspiratie meer iets dat op zoek is naar mij, in plaats van andersom. Inspiratie ís er al, maar 'Waar was ik?', is wellicht een passender vraag?
Het lijkt wel alsof inspiratie zich als een golf door het leven beweegt en het lijkt eerder een kunst om samen te vallen met deze beweging. Deze inspiratiegolf is niet érgens of nèrgens, soms op vakantie of soms heel dichtbij is. Nee, het zijn wíj zelf die ons laten afleiden en vergeten dat niemand anders dan wijzelf de bron van inspiratie in ons dragen. Sterker nog: wij zijn inspiratie. Inspiratie komt van het Latijnse woord 'spiritus', oftewel geest. Een vrije vertaling is dan ook 'Goddelijke ingeving'. En zijn we dat tenslotte niet allemaal? Een Goddelijke ingeving!
Hoe kan het toch dat we dit continu over het hoofd zien, terwijl het in elke ademtocht beschikbaar is?
Inspiratie is als de geest die zich uitdrukt. En...drukt de geest zich tenslotte niet altijd uit? Inspiratie is als een uitnodiging om onszelf, onze liefde, ons leven, of Godsbesef vrije toegang te geven, om door ons te leven, door ons tot uitdrukking te komen in plaats van krampachtig het leven vormen en kneden.
Het resultaat van inspiratie heeft net zoveel kleuren als er mensen zijn. Het kan variëren van een symfonie tot een
zacht gezongen wiegelied. Soms een literair hoogkunstje en soms een
tweeregelig rijmpje.
Kom je ook op dat feest, waar iedereen zijn/haar eigen unieke kleur leeft, gewoon als jezelf?
Daar hoef je gelukkig geen Rembrandt, Michelangelo of Mozart voor te heten!
Sing your heart out!
Live your dreams!
Dare to be yourself!
Inspire eachother!
Don't hold back!
It is time!
If not now, then when?
Waar haal jij je inspiratie? Hoe inspireer jij anderen? Laat het me weten! Ik ben hartstikke benieuwd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten