Beestenboel

Hartstikke leuk hoor, drie honden! Idyllisch plaatje en ja het zijn echt je beste vrienden. Altijd trouw, altijd blij, altijd goedgehumeurd en altijd een troostende en vriendelijke blik uit die trouwe hondenkijkers. Maal drie, bij ons dus.

Onze viervoeters zijn goed voor onze conditie, goed voor lijf en leden. De stappenteller blijft tevreden gouden medailles uitdelen en drie kwispelende staartjes geven je een swingende pluim vóór, tijdens en na elke wandeling. De van al dat enthousiasme los dwarrelende haren levert weer een uitstekende SZWO* op.

Echter, soms blijken drie honden minder goed voor het humeur. Bijvoorbeeld als de harige vrienden in een dooie vis rollen, waardoor onze auto en ons huis onaangenaam riekt. Of als stront van paarden, katten of soortgenoten likkebaardend wordt op gesmikkeld en we het nét te laat zien om er nog een stokje voor te kunnen steken.

Drie honden vormen ook een redelijke uitdaging voor onze dagplanning. Want laten we eerlijk zijn: drie keer  per dag een wandeling van minimaal 35 minuten, is best veel.

Vooral de volkomen eigen invulling door onze viervoeters van ónze tijd is af en toe reden tot intern getier en gevloek (of extern). Bij het maken van afspraken wordt dan ook altijd ruim rekening gehouden met mogelijke wegomleggingen.

Onlangs nog verdween onze Russische schone, Hanty, uit mijn blikveld. Met de tracker, kan ik haar lokaliseren, maar dat wil niet zeggen dat ze daarmee terug komt. Inmiddels heb ik het idee opgegeven dat deze vrije tante, die zichzelf jaren heeft moeten redden in de straten van Moskou, zich laat verleiden tot volgzaamheid. Met één opgetrokken wenkbrauw, waaruit mijn irritatie mag blijken, volg ik gelaten haar escapades via de app op mijn telefoon en geduldig wacht ik tot madam met wisselende snelheden nadert en we weer naar huis kunnen. Wie laat in godsnaam wie uit, hoor ik mezelf toch regelmatig denken.

Zo leren wij door onze honden een extra dosis geduld, tolerantie, ontspanning, overgave, genieten, loslaten, wegkijken, net-doen-of-die-hond-niet-van-mij-is en andere kwaliteiten.  En, o ja, flexibele armen natuurlijk, want niets is tenslotte leuker dan onverwachts achter een kat aan rennen terwijl je baasje nietsvermoedend over straat loopt met de riem losjes in haar handen. Meerdere malen heb ik inmiddels languit op straat of in een tuin gelegen na een sierlijke pirouette, tot een gebroken vinger aan toe, tot groot vermaak van omstanders.

Verder zijn ze keurig opgevoed hoor, maar soms zijn het net beesten!

Gwendolin

*  SZWO = StofZuigWorkOut voor extra vetverbranding.
Personal training all for free!

www.silent-touch.nl