In de laatste dagen van 2022 heb ik me voorgenomen om mijn lijf eens flink te laten bewegen. Als kleuter ben ik gestart in klassiek ballet, later overgestapt naar stijl dansen, jazzballet en vooral zo veel mogelijk losgaan op de dansvloer. Nog steeds laat ik geen kans voorbijgaan om te dansen en als er geen mogelijkheid is dan creëer ik deze. Met grote regelmaat zwier ik dan ook door de kamer, alleen, met partner, met hond, kind of wie dan ook, alsof niemand naar mij kijkt.
De komende dagen verdiep ik me in de 5ritmes. Een prachtige
meditatievorm in beweging. Lijf, klank, beat, dans werken samen. Grondlegster Gabrielle
Roth heeft de basis gelegd voor deze meditatieve dansvorm die je via vijf
ritmes of waves vloeiend, staccato, chaos, lyrisch en stil uitnodigt om
vrijer te bewegen. Overal in spirituele groepen wordt een vorm van dansmeditatie inmiddels wel aangeboden, maar de 5ritmes springt er wat mij betreft met kop en schouders bovenuit.
Dansen in een groep kan absoluut uitnodigend zijn, maar voor velen is het vaak ook een uitdaging. Eerlijk toegegeven: Ik heb zowel de uitnodiging als de uitdaging ervaren toen ik in een groep ging dansen. Jaren geleden deed ik voor het eerst mee aan zo'n dansworkshop en het voelde wat ongemakkelijk aan toen iedereen tegelijkertijd lyrisch begon te dansen, of als ongeoefende prima ballerina’s vloeiend door de ruimte trachtten te zweven, of chaotisch op de vloer begonnen te kronkelen. Moet dat nu echt zo geforceerd, vroeg ik mij verwonderd af. En juist door het daadwerkelijk te onderzoeken (lees: doen), kwam ik achter mijn eigen oordeel en ongemak en ontstond er gaande weg acceptatie, ontspanning en ongelooflijk veel plezier. Een absolute aanrader dus om dit eens te onderzoeken als je je bewust wil worden van je eigen patronen en gedachtegangen.
Dus vandaag dans ik de 5ritmes en daar geniet ik van. En terwijl ik chaotisch dansend door ons vakantiehuis beweeg met de koptelefoon stevig op mijn oren, open ik even mijn ogen en vang de blik op van mijn echtgenoot. Hij zit breeduit te lachen (lees: lacht mij ronduit hartelijk uit) en de tranen biggelen over zijn wangen. Het zal er inderdaad wel weer hilarisch uitzien. Heeft hij in elk geval weer zijn lachmeditatie gehad! Onze hond bekijkt ons beiden nog nét niet hoofdschuddend aan en met een diepe zucht sluit ze in al haar wijsheid haar ogen.
Met een glimlach volg ik de wave naar lyrisch. Nee, het is nog lang niet stil in mij!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten