woensdag 21 september 2011
Waar voor mijn geld
Nee, het is geen foto van de Melkweg of van de sterretjes die ik vanmiddag zag, toen ik mijn hoofd keihard stootte tegen de afzuigkap. Het zijn ook niet de lichtpuntjes in mijn leven of de door maar weinig mensen zichtbare Orb’s en ook geen slechte scene uit de film ET. Dit is gewoon een foto van het plafond in mijn floatcabine. Mijn wat? Mijn floatcabine.
Via zo’n veilingsite heeft mijn man twee bonnen gescoord voor een floatsessie. Volgens de folder de meest effectieve manier om stress te verminderen en totaal te ontspannen. Echt iets voor ons dus. We laten ons blij verrassen door de nieuwe bijna Amerikaans aandoende wellness salon bij ons in het ‘dorp’. Een jonge gastvrouw op witte gympen, gekleed in een sportief kostuum, heet ons aller-charmantst welkom en we krijgen een stapel geplastificeerde A4’tjes in de hand gedrukt, waarop staat beschreven wat ons allemaal te wachten staat. De dame leidt ons door de bijna futuristische salon langs een rij zwaar uitziende deuren met verschillende veelbelovende naambordjes: ‘Gold, Silver, Platinum, Diamant, Ruby, Smaragd, Refress' en 'Staff’.
We are impressed.
Na de uitleg, worden we allebei in onze eigen luxe badkamer alleen gelaten met onze floatcabine: een kleine afgesloten ruimte met een laagje zout water van hooguit 80 cm, waar ik nog steeds een beetje argwanend naar binnen gluur.
De instructies volgend, glijd ik langzaam met de oordoppen stevig in mijn oren het zoute water in en ik merk inderdaad dat ik onmiddellijk begin te floaten. Mijn ogen glijden langs de donkere muren en met mijn tenen en handen geef ik mezelf af en toe een zetje en float .. Op het plafond schitteren tientallen van kleur veranderende lampjes. Ik hoor nog nèt dat er een cd op staat met ruisende zeegeluiden en daarna weet ik niets meer. Voor mijn gevoel word ik een seconde later wakker van het van te voren aangekondigde muziekje, hetgeen inhoudt dat ik dus gewoon een uur geslapen heb. Gewoon geslapen, een heel uur, in zout water! Ik voel me een beetje bij de neus genomen en het is net alsof ik geen ‘waar’ voor mijn geld heb gekregen, maar de diepe ontspanning is het bewijs van het tegendeel. De tekst op deze folder klopt.
Naderhand wordt ons weer een stapel A4’tjes overhandigd met de woorden: ‘U kunt nu lezen, wat u zoal heeft kunnen ervaren tijdens het floaten’. Beetje lacherig word ik er wel van: hoe kunnen ze ons na zo’n behandeling juist iets aanbieden, waarbij je weer flink in je hoofd gaat zitten? Ik leg de stapel resoluut naast me neer en ben blij dat ik direct na mijn floatsessie nog een fotootje heb gemaakt van het schitterende plafond. Zo kan ik toch nog even zien, wat ik tijdens dat hele uur ‘gemist’ heb!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten