Het is maandagochtend. Vanuit mijn kantoor zie ik de bezorger van de wekelijkse boodschappen aankomen. Ik snel hem tegemoet. De jongeman biedt aan de boodschappen even in de keuken te zetten en dankbaar maak ik gebruik van zijn aanbod. 'Mijn ochtend kan niet meer stuk; dank je wel', zeg ik glimlachend. Ik weet niet precies hoe we erop komen maar hij zegt iets opvallends diepzinnigs, waarop ik hem vraag waar hij deze wijze woorden vandaan haalt.
Zonder aarzeling zegt hij: 'Sadhguru' en kijkt me verwachtingsvol aan. Al snel merkt hij dat Sadhguru voor mij niet onbekend is. Al snel raken we bij het uitpakken van de boodschappen verwikkeld in een inspirerend gesprek. Enthousiast vertelt hij over hoe zijn leven positief is veranderd door zich toe te wijden aan zijn weg met Sadhguru. Hij vertelt over alle disciplines, die hij heeft gevolgd. Over de ademhalingstechnieken, over de spirituele wijsheden en er spreekt een ongelooflijk toewijding uit zijn betoog. Uit de grond van zijn hart zegt deze jongeman dat hij zijn leven wijdt aan liefde, aan bewustwording en de weg van waarheid. Wat een geschenk!
Van het een komen we in het ander en hij vertelt ook hoe lastig het is om hier met anderen over te praten en dat hij het als moeilijk ervaart om sociaal een plekje te vinden in de harde wereld. Een herkenbare zoektocht naar balans in het dagelijkse leven.
Ik kan alleen maar benadrukken hoe belangrijk zijn werk is, hoe hij - en ik én met ons ìeder ander mens - in staat is zijn/haar werk te doen in volledige toewijding, vanuit een plek van aandacht en liefde voor elkaar. Zo zegent hij de boodschappen als hij ze aflevert en zo zegen ik de boodschappen als ik ze ontvang. Het hoeft allemaal niet zo ingewikkeld te zijn.
Zo wordt ons dagelijks brood gezegend.
En dàt op de maandagmorgen.
Mijn dag kon al niet meer stuk, maar die glimlach verdwijnt ook niet meer van mijn gezicht.
Namaste
Geen opmerkingen:
Een reactie posten