Iedereen heeft er een…maar waar zit hij?

Je ego. Waar zit dat ding eigenlijk? Ding, hij, zij, het, wat het dan ook is. Ik noem het ego voor het gemak even een hem, want de mijne voelt behoorlijk mannelijk: overheersend, uitdagend, ondernemend, prestatiegericht en rechtlijnig… allemaal redelijk mannelijke eigenschappen. Mijn ego is vooral luidruchtig en in beginsel niet te remmen of te temmen. Hij is gevoelig, wil graag gestreeld worden, voelt zich vaak afgewezen of niet bemind. O ja en hij houdt niet van verandering.

Zo’n ego is niet alleen een angsthaas maar ook een beetje een zeurpiet, want hij wil niets liever dan ons angstig of achterdochtig maken. ‘Zou je dat nu wel doen? Weet je zeker dat dat goed afloopt? Waarom zou je niet gewoon doen zoals altijd? Laat ik nu maar niet van baan veranderen, want nu heb ik tenminste zekerheid. Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg’.  Herkenbaar? Het ego is gewoon bang om te verliezen, maakt niet uit wat: gezicht, status, sociale of financiele zekerheid, genegenheid..

Over de jaren heen kan ik wel zeggen dat ik me van hem steeds bewuster ben geworden. Regelmatig nog zie ik hem in bepaalde situaties voor mij uit rennen, haantje de voorste, betweterig als hij is, en helaas werkt mijn remote controle dan niet altijd zoals ik zou willen. Maar het goede nieuws is, dat ik inmiddels wel voorzichtig vrienden aan het worden ben. Ik begin de subtiele, soms schitterende en vaak listige valkuilen, die hij in mijn leven graaft, te zien, zodat ik er steeds vaker een positieve wending aan kan geven.

We hebben er allemaal een, maar waar zit hij eigenlijk? Ik kan hem zelf niet echt lokaliseren: Soms vlamt hij in mij op als een Rode Draak en wacht ik glimlachend af totdat hij weer als een tevreden poesje ligt te spinnen. Soms borrelt hij als vulkanisch vuur in mijn binnenste en maan ik hem tot stilte. Al met al soms best een vermoeiende vriendschap op een plek en een wijze die mij elke keer weer verrast.

Wat is het dan eigenlijk? Mijn I-zoektocht levert al snel een aantal betekenissen op: ‘het gereflecteerde bewustzijn dat tot zelfbewustzijn wordt’ of ‘ziel’ of ‘de identificatie van het zelf met een onjuist denkbeeld’. Het blijven woorden en maken mij nog niet veel duidelijk. En maakt de betekenis wat uit? Wellicht voor mijn Mind, maar verder voegt het eigenlijk niets toe.

Uiteindelijk hebben we ons ego nodig om in deze wereld te functioneren, te existeren. Door ons ego kunnen we dingen maken, creëren, scheppen, creatief zijn en eigenlijk niet met het doel om ons te onderscheiden van anderen maar met anderen te delen, ons met elkaar te verbinden. En we kunnen ons blijven afvragen wat het ego nu precies betekent, maar belangrijker is dat we ons bewust worden van ons ego en dat we hem omarmen en vervolgens op een positieve, zinvolle wijze aan het werk zetten voor onszelf, de mensen en de wereld.

Me, myself and my Ego wensen jullie in ieder geval een Machtig Prachtig Inspirerend Sprankelend en Liefdevol 2012!