Onverwachts moesten mijn zus en ik naar Arras, Noord-Frankrijk. Hoewel de reden niet zo leuk was en een resolute streep zette door een gepland weekendje weg, bood deze rit van een kleine vier uur ook een moment om bij te praten. Ongestoord bijkletsen: geen werk, geen kinderen, geen eten maken, geen afspraken waar we heen moeten, geen honden die moeten worden uitgelaten, gewoon even een momentje voor onszelf.
Om ongeveer half 12 kwamen we aan in Arras. De WegWijsPiet bracht ons niet verder dan ‘Centre’ en de Iphone leidde ons uiteindelijk naar een weliswaar prachtig plein, maar daar lag niet ons hotel. Hopeloos blond in een keer, allebei. En na wat doelloos rondjes rijden, spraken we een man aan. In mijn beste Frans duidde ik hem waar we heen moesten. Hoofdschuddend en met de handen ten hemel geheven, maakte hij duidelijk dat we niet op de goede plek waren. Tja, dat wisten we al. We stonden op de Place de Heros. Ik maakte nog een grapje, dat we dus precies op de juiste plek waren en juist op zoek waren naar een echte Hero. Hij aanschouwde ons nog eens goed en een brede glimlach brak door op zijn gezicht. Al mompelend dat het allemaal trop compliqué pour expliquer was, zei hij: ‘Fulluw mi’. Even waanden we ons terecht gekomen in een aflevering van ‘Alo Alo’. Maar hij stapte in zijn auto en in hoog tempo snelden we achter hem aan, door de bochtige straatjes van Arras.
Even dachten we nog dat hij ons ‘ik-weet-niet-waar-naar-toe-zou-brengen-en-ons-daarna-ik-weet-niet-wat-zou-aandoen’. Maar na een kleine 10 minuten kwamen we dan toch aan bij Hotel L’Univers. Onze held tikte tegen zijn petje en blies een luchtkus en bevestigde ons Universele vertrouwen: er is altijd een Held op de juiste plek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten