Hangmat Queen

Voor vijf dagen rust hebben we in totaal bijna 2600 (!) kilometer gereden met onze twee hijgende viervoeters op de achterbank om in de Piëmonte vrienden te ontmoeten, die hemelsbreed 1,5 km bij ons vandaan wonen. Mijn vakantie begint zodra ik het portier achter me dichtgooi: die uren van knusse gezelligheid in de auto, af en toe een koffiebreak, een broodje uit een zakje, een appeltje. Het geeft me een gevoel van intimiteit en gezelligheid.

We worden overweldigd door het warme welkom van onze gastheer en gastvrouw. We verblijven met z'n achten in een oude boerderij, die volledig is gerenoveerd. Romantische nisjes, een deels overkapt zonneterras, een pergola compleet met druif, een ouderwets krakende veranda, overal relaxte zitjes en een overdekking waaronder een lange houten tafel met robuuste stoelen en als blikvanger een enorme open haard.

Onze vrije dagen vliegen voorbij. Samen boodschappen, samen lunchen en samen koken in de knusse keuken. Er vloeit wijn, er rollen grappen over de tafel en een kleine ontboezeming her en der levert soms een levendige discussie op. Er is voldoende tijd en plek om een boek te lezen of om gewoon eens lekker voor je uit te staren. Iedereen vindt zo zijn eigen plekje en deint mee op dit zomerse ritme.

Stilzwijgend en als vanzelfsprekend vervult ieder zijn eigen rol: de een maakt de barbecue aan en de ander geeft daarbij onmisbare aanwijzingen! Iemand zorgt voor de wijn, een ander voor de afwas. Iemand zet koffie, een ander drinkt 'm op. Eén beheert de gezamenlijke huishoudpot en de tafel wordt gedekt, de afwas gedaan. Iemand veegt de terrassen, terwijl een ander de honden uitlaat. Het loopt op rolletjes en iedereen draagt zijn steentje bij, behalve ik dan.

Ik? Ik ga op de eerste dag finaal door mijn enkel en ben noodgedwongen uitgeroepen tot Hangmat Queen…een – ondanks de van paars naar groen kleurende enkel - allerminst onplezierige rol, mag ik wel stellen. Halverwege de vakantie hoorde ik de term 'hangmat sloerie', maar dat ging vast niet over mij..