Starterswoning

Sinds een week of drie zie ik ze steeds vaker langskomen. Met zijn tweetjes onderzoeken ze de buurt, ze kijken op het parkeerterrein of verpozen in het speeltuintje. Gisteren gluurden ze voorzichtig door de entree naar binnen. Eerst hij en daarna zij. Ik zie ze al een jaar of twee in de buurt en ze twijfelen nog steeds. De startersmarkt zit al lang op 'slot', maar de tijd begint te dringen voor dit stel, dat zie je zo.

Het huis staat al enige tijd leeg en het zou fijn zijn als het weer gevuld zou worden met leven. Het staat weliswaar een beetje scheef, maar de ligging is uniek: vrij uitzicht op een prachtig gazon, beschut tegen de wind en niet in de volle zon, maar wel zonnig genoeg. Het is ook een praktisch huis, want alles is gelijkvloers en je kunt er echt zó in, je hoeft niet eerst te verbouwen, misschien alleen stofferen.

Ik snap het wel dat ze zo vaak de buurt komen verkennen voordat ze een beslissing nemen. Tenslotte wil je wel weten waar je terecht komt en wat je te wachten staat. Wij hebben bijvoorbeeld twee (blaffende) honden; daar moet je wel van houden natuurlijk. Ook lopen er de nodige katten in de wijk, die lijken zo op het oog niet hinderlijk, maar ze komen natuurlijk wel in de tuin van een ander hun behoeftes doen en dan wil je een goed omheinde tuin.

Overigens denk ik niet dat hun beslissing afhangt van de voorzichtige positieve geluiden vanuit het kabinet over de versoepeling van de hypotheekregels. Daar kan dit stel echt geen rekening mee houden. Voordat het voorjaar aanbreekt, is hun beslissing genomen, want uiterlijk mei, legt mevrouw K. Mees haar eerste ei.