'krak, krak, krak', klinkt het onder mijn voeten. De grond is bevroren op deze winterse ochtend in januari. Goed warm aangekleed, volg ik mijn hond die een paar meter voor me uit de weg 'wijst'. Onze Russische hond leeft extra op in de kou en ze huppelt bijna voor me uit. Ik geniet van de wandelingen op de vroege ochtend, vooral nu het bos in deze tijd van het jaar zo stil is.
De blaadjes en afgebroken takken vormen een dikke bruine beschermende laag op de grond en de bomen zien er wat kalig uit. Het blijft me verwonderen dat uit al die kaalte over een paar weken weer leven wordt geboren. Van onder het bladerdek zullen de sneeuwklokjes als eerste tevoorschijn schieten, al snel gevolgd door de stelen van de narcissen. En aan de nu kale takken van de bomen zullen weldra knoppen verschijnen, vol nieuw blad.
Ze leeft en wij leven door haar. Het idee dat de winter nieuw leven voor ons in petto heeft, voelt als een plechtige belofte.
En zo'n belofte, die tot ons allemaal spreekt in de stilte van de natuur, blijft me raken.
Geniet van de dag!
Silent Touch: bewustwording, verdieping & heling
Geen opmerkingen:
Een reactie posten