Liefde

Soms zijn er mensen in je leven met wie je je altijd verbonden voelt..armen om elkaar heen..zonder woorden..maanden van afwezigheid in één blik overbrugd..alsof je bij elkaar hoort, zonder te weten waarom, alsof je elkaar kent, terwijl je elkaar zo weinig ziet, alsof er geen woorden zijn en dat er zo intens veel gezegd wordt, dat een korte blik een wereld van herkenning is, dat een enkel woord elke conversatie onnodig maakt, dat een korte omarming de meest dierbare herinnering is, dat afstand of tijd geen obstakel is, dat je ook zonder bij elkaar bent, weet dat het gewoon goed is, hoe dan ook? Hoe gelukkig ben je dan als je zonder woorden, zonder poespas, zonder gêne, zonder verplichtingen, gewoon samen bent? Verenigd? Verbonden? Alleen maar energie ervaart die gaat, die harten verbindt, die pijn verzacht, die verdriet omarmt, die vreugde deelt, die liefde maakt en die nooit verdwijnt.