Die prins kijkt wel beter uit

Tussen alle berichten over de verkiezingen viel mijn blik vanochtend op een kort artikel in de krant over een levende kikker ter grootte van een handpalm, die gevonden was in een zak kant-en-klaarsalade. Ach ja..natuurlijk schrik je als er een kikker uit je sla springt. Dat verwacht je niet direct. Niet iedereen denkt natuurlijk – na de eerste spontane schreeuw - aan een vermomde prins. Dat doen alleen de romantici onder ons.

Die kikker zelf zal ook wel geschrokken zijn. Ik heb daar ook direct beeld bij: eerst zit hij nog nietsvermoedend tussen de sla lekker op zoek naar smakeijke insecten, daarna in de tractor, vervolgens in de was, in de centrifuge, in de was, in de centrifuge. Om tenslotte in plastic gevangen te worden. Niet bepaald volgens het normale dagpatroon. En het er dan nog levend vanaf brengen en een dame de stuipen op het lijf jagen: bijna een Olympische medaille waard.

Verder lees ik in het artikel dat de gedupeerde vrouw vervuld is van ’walging en afschuw’ over dit incident en excuses eist van de locale super. Dat kun je toch bijna niet serieus nemen? Alsof die super er wat aan kan doen en alsof die kikker het fijn vindt om in een zak sla te belanden? Die zit liever in een slootje of zo. Dan vind je jezelf wel weer erg belangrijk en gaat je ego ernstig met je aan de loop. En die prins zal zich dan sowieso niet vertonen…die kijkt wel beter uit.