Nu zing ik graag uit volle borst mee op allerlei songs maar ik weet heus wel dat ik niet kan zingen. Dus ik zing in het bos, op de fiets of in de auto, maar vooral onder de douche waar alleen de buurman me misschien zou kunnen horen. Mijn man kan het wonderwel ook niet bekoren, zo blijkt aan de vingers die in de oren worden gestopt, zodra de nachtegaal in mij wakker wordt: ‘Hoeft niet hoor’, zegt hij dan! Dat kan mijn pret niet drukken en gelukkig heb ik een heel koor van niet-nachtegalen om mij heen vergaard, die allemaal onder de douche zingen en die ook een man hebben die gillend gek wordt van hun zangtalent: zo’n beetje al mijn collega’s.
Hoe heerlijk is het om af en toe even stoom af te blazen? We worden in één keer Michael Jackson, Billy Joel, Oleta Adams of Michael Bublé. Zelfs in kanon klinkt het nog best lekker! Maar top of the list, A Number One, is met stip: ‘Ich bin wie Du‘ van Marianne Rosenberg, met halverwege een eindeloze saxofoonsolo, waarop we HE-LE-MAAL los gaan.
Wij zouden hoog scoren in de kijkcijfers en vele vingers zouden nodig zijn om ons lied te dempen, maar wij zijn niet te temmen, niet te stoppen, niet te filmen: Wij zijn eigenlijk…tja…wie Du!
Ich bin wie du,
wir sind wie Sand und Meer
und darum brauch ich dich so sehr
wir sind wie Sand und Meer
und darum brauch ich dich so sehr
Grade das, das macht unsere Liebe anders.
Das macht unsere Liebe so anders.
Und ich finde das gut
Das macht unsere Liebe so anders.
Und ich finde das gut
Geen opmerkingen:
Een reactie posten