dinsdag 27 juni 2017

TimonLive 4


Een update van Timon! Mijn Poolse vriend.

Eerst begreep ik er de ballen van: Mijn vriendin Hanty blijft maar enthousiast blaffen tegen een boom. Geen idee waarom, maar ik ben gewoon een trouwe vriend en ik blaf natuurlijk solidair mee. Kan mij het schelen dat er een eekhoorn in die boom zit: blaffen is gewoon leuk en ik voel me dan reuze stoer. Punt.

En ik volg mijn vriendin ook trouw als ze rare sprongen maakt door het gras en dan in één keer een muisje of molletje te pakken heeft. Daar heeft ze mijn interesse wel mee gewekt...Baasje wordt dan boos en vrouwtje gruwelt, maar die begrijpen niet wat een feestmaal dat is. Likkebaardend heb ik de tactiek van Hanty op de voet gevolgd. En als niemand op mij let dan oefen ik me gek: met mijn onhandige lichaam tracht ik dan elegante sprongen te maken of ik sta minuten lang met gespitste oren (wat helaas nét niet lukt) roerloos naar het struikgewas te staren. Het zag er wellicht wat komisch uit, maar geloof me: het was voor mij een bloedserieuze zaak. I am a dog on a mission. And my mission is a mouse. Eindelijk na maandenlange oefening, had ik mijn eerste muis te pakken. Een hele vette. De verhalen van Tom and Jerry verbleken hierbij. Baasje was echt verbijsterd. Je had zijn gezicht moeten zien. Ik was zelf ook wel wat verbaasd en ik stond wat onhandig met die muis in mijn bek. Loslaten geen optie, dus voorzichtig opgepeuzeld. (Gelukkig was het vrouwtje er niet bij.)

Ondanks mijn respectabele leeftijd, ontpop ik me alsnog tot ware jachthond en dan kun je ook best wel een paar uur verdwijnen in het bos, zonder te reageren, gewoon jagen, samen met mijn ongelooflijk stoute en eigenzinnige vriendin en thuiskomen als ik dorst heb. Baasje en vrouwtje zijn not amused over dit laatste dus daarom ben ik ze een beetje aan het versieren. Jarenlang mochten ze namelijk niet aan mijn buik komen maar sinds kort vind ik dat niet meer eng en nu krijg ik er maar geen genoeg van. Ik ga lekker breeduit op mijn rug liggen en deze troef kan ik nu mooi uitspelen. Ze eten eigenlijk uit mijn hand.

Mijn kleine Ninja-vriendin raakt nog steeds niet onder de indruk van al mijn mannelijke verworvenheden. Ze jaagt me nog steeds uit mijn mand als ik lig te slapen en ze vertelt me nog steeds dat zij het eerste te eten krijgt. In mijn muis heeft ze ook al geen interesse. Alleen als ik uren wegblijf, raakt ze wel wat onrustig. Dat zie ik dan maar als een goed teken en soms...heel soms...kruipt ze tegen me aan en dan zucht ik zooooo diep dat iedereen hier smelt.

High Five!




Eens in de zoveel maanden is er een update over mijn hondenvrienden: Ninja, Timon en Hanty. Timon is geadopteerd via de Stichting Vagabond Pets uit Polen en Hanty via My Martin uit Rusland. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten