Hondenleven

Hanty, de Russische schone uit onze roedel, worstelt zich langzaam maar zeker heel nieuwsgierig door het kleine kiertje in de deuropening. Nauwlettend houdt ze in de gaten wat daar allemaal voor geschuifel achter de schutting plaatsvindt. De krul die normaal in haar staart zit, verdwijnt als ze zo volkomen in rusthouding staat. Baasje loopt maar heen en weer.

Dan laat ze een knorrende blaf klinken, alsof ze zich bemoeit met de bezigheden:
'Geloof me nu maar, baasje! Je moet daar in de rechterhoek nog wat bladeren wegvegen en dan nog wat rotzooi daar uit de linkerhoek'.
Baasje reageert gezellig terug en over en weer is er een duidelijke uitwisseling en het geveeg gaat vrolijk door.

Als het te lang duurt, druipt ze af en slobbert met veel lawaai en volledige overgave haar waterbak leeg, zich totaal niet bekommerend om de chaos die dat veroorzaakt. Ze kwijlt vervolgens de hele keukenvloer onder en schudt het te veel aan vacht van haar af op het terras.

Ze slentert nog wat rond, ruikt nog even aan een plantje hier en een plantje daar en laat zich met een voldane zucht op het gras vallen.

Wat een hondenleven!