“Wat is waar?” Het lijkt een simpele vraag, maar als ik hem echt toelaat, opent hij een ruimte van grenzeloze verwondering.
Het is niet alleen een vraag naar waarheid in feiten, maar een uitnodiging om te voelen: waar is het waar, in welke ruimte, in welke dimensie van tijd en bestaan? Laat me een recente ervaring delen die deze vraag in mij liet resoneren en misschien inspireert het je om op onderzoek te gaan?
Een paar weken geleden logeerden vrienden bij ons: een oude jeugdvriend van mijn partner en zijn vrouw. Ze waren nieuw in de wereld van Gayatri-mantra, maar ik nodigde ze uit voor de maandelijkse bijeenkomst die ik organiseer. Wat volgde was een stille, krachtige ervaring. Een van hen beschreef hoe de mantra aanvankelijk weerstand opriep, maar vervolgens door lichaam, emoties en geest trok, om uiteindelijk een diepe kracht te onthullen. De ander sprak over een explosie van licht en bewustzijn, een expansie die bijna tastbaar was. Hun woorden, zo verschillend maar zo oprecht, raakten mij diep. Door hun ogen zag ik opnieuw de kracht van Gayatri-mantra en daarmee 'wat waar is' in de werking daarvan.
Na afloop, in een korte omhelzing met een van hen, gebeurde er iets bijzonders. Terwijl we daar stonden, ervoer ik een waarheid die woorden bijna niet kunnen vangen: There is No Body. Het was geen concept, geen idee, maar een directe ervaring van 'wat waar is', grenzeloosheid, een moment waarin de grenzen van ‘jij’ en ‘ik’ oplosten in een stille, heldere aanwezigheid. We keken elkaar aan, glimlachten en gingen verder met koffie drinken – want het leven stroomt altijd door, nietwaar?
Die middag, terwijl ik uitgeput een dutje deed, gebeurde er iets wat deze vraag nog verder verdiepte. In een staat tussen slapen en waken, voelde ik mijn lichaam als iets dat volledig buiten mij was en tegelijkertijd volledig van mij, in mij. Ik kon niet bewegen, mijn ogen niet openen, maar ik was klaarwakker. Het was geen droom, maar een heldere aanwezigheid – hier, nu. En toch ging het verder dan dat. De vraag “Wat is waar?” begon in mij te resoneren, niet alleen als een zoektocht naar waarheid in mijn lichaam of geest, maar als een uitnodiging tot iets veel diepers: een expansie in tijd en ruimte, een gevoel van eenheid waarin de vraag zelf een poort wordt naar iets dat ik niet eens een naam kan geven of kan omschrijven.
Voor mij is “Wat is waar?” een vraag zonder antwoord én tegelijkertijd draagt de vraag een antwoord in zichzelf. Het biedt een expansie, die grenzen doorbreekt, waarin liefde opborrelt.
De schoonheid ligt uiteindelijk niet in het vinden van hét antwoord, maar in het durven stellen van de vraag.
Meer over mediteren, bewustwording, mantra?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten