Ooit riep ik dat men mij altijd mocht wakker maken voor een glas champagne. Ik hield en houd van een mooi glas champagne. Ik droomde als klein meisje zelfs van een luxe bad vol champagne. Wow! Aan een grote fantasie ontbreekt het mij bepaald nie. Maar in dit specifieke geval is de fantasie bij een fantasie gebleven.
Niemand heeft mij ooit wakker gemaakt voor champagne, laat staan een bad vol. Daarentegen ben ik zéker wèl wakker gemaakt voor een kind dat een nachtmerrie had, moest plassen, poepen of zelfs moest overgeven. Ik ben ook wel wakker gemaakt als er een laken verschoond moest worden of een extra geruststellende knuffel gegeven moest worden. Ik ben wakker gemaakt voor een puberkind, dat midden in de nacht ergens opgehaald moest worden. Zelfs ben ik wakker gemaakt als iemand wel eens te diep in het glaasje keek en de weg naar het toilet nog maar amper kon vinden. Ik ben ook wakker gemaakt voor pijn in het hart, zowel emotioneel als fysiek. Of voor een vriend in nood of crisis en zelfs voor een mantra recitatie in de vroege ochtenduren. Dus voor de normale moederlijke en huis-, tuin- en keukengelegenheden ben ik wel wakker gemaakt, kun je wel zeggen. En dat deed ik met liefde!
Maar voor champagne? Nou, nee...daar ben ik nog nooit voor wakker gemaakt. En eerlijk gezegd, hoeft dat voor mij ook helemaal niet. Wakker worden voor champagne...het is bijna iets triviaals, als je er goed over nadenkt!
Maar......toch is er nog wel iets waarvoor je mij kunt wakker maken. Niet jíj, maar zij! En dat is dat ene telefoontje van mijn dochter met het bericht dat ze gaat bevallen.
Ja, al met al ben ik van bruisende champagne overgestapt naar een heerlijk slaapmutsje.
En dat bevalt mij prima! Nu mijn dochter nog!
Dan drinken we daarna zéker een glas champagne!
