zaterdag 29 juli 2023

Drie poorten of Pingpongen?

We kletsen wat af, over het weer, over de kinderen, over de schooljuf, over de werkgever, over onze collegae, over onze partner, familie, de politiek, het milieu, ons werk, onze ziekte en kwaaltjes. Soms kletsen we om stilte te verdrijven of om ons gelijk te halen of om iemand te overtuigen of gewoon omdat het kán, net zoals een hond kan blaffen. We zijn echte kletsmajoors. Of alles even noodzakelijk of zinvol is? Daar durf ik nog wel een vraagteken bij te zetten, zoals je ziet. 

En wordt er wel geluisterd? Soms lijkt een gesprek eerder het in razendsnel tempo uitwisselen van ervaringen. Iemand vertelt dat hij iets heeft meegemaakt en dat dan iemand anders daarover heen gaat met wat hij/zij wel niet heeft meegemaakt, wat meestal ook erger, beter, grootser, gekker, leuker, verdrietiger of pijnlijker is…. Het lijkt soms wel een wedstrijd.

Tot op het niveau van de debatten in de Tweede Kamer, waar ik zo af en toe naar luister, blijft het mij opvallen dat mensen helemaal níet naar elkaar luisteren, laat staan elkaar horen. Het is een soort op ‘hoog’ niveau pingpongen; of eigenlijk armoedig laag niveau dus. 

Misschien herken je het? Toen ik het begon te zien in mezelf, was dat op z’n zachts gezegd best confronterend. Het zorgde voor een radicale ommezwaai en ik begrijp en ervaar inmiddels dat woorden energievelden zijn. Een spiritueel leraar zei ooit tegen mij dat praten de grootste verspilling van onze adem was. Ik was eerst verbluft, maar hij heeft gelijk.

Woorden met zorg kiezen en voordat je ze uitspreekt, overweegt of dat wat je wil zeggen, wáár is en of het bijdraagt aan een oplossing of welzijn van de ander, en of het wel strikt noodzakelijk is wat je zegt, is een prachtige bewustzijnsoefening. Ik begin dit steeds beter en dieper te begrijpen en de toepassing hiervan is een dagelijkse beoefening.

Onlangs liep ik tegen een quote aan van Mohamed Jalal ad-Din Balkhi Rumi, die duidelijk minder woorden nodig heeft dan ik:


De grote meesters wijzen ons de weg, al eeuwenlang! Dat is waar, het blijft nodig en het is liefdevol!

Door welke poorten gaan jouw woorden? 

Kun jij de Ping zonder de Pong laten?

www.silent-touch.nl

maandag 24 juli 2023

Wat verzamel jij eigenlijk?

Als ik zo om me heen kijk, dan verzamel ik spullen. Soms te veel. Zo verzamel ik schoonmaakflessen, met een voorkeur voor flessen waar nog een bodempje in zit. Ik verzamel graag lege glazen potten, plastic zakjes, elastiekjes, voor hergebruik, maar ook liedjes, gitaarakkoorden, knutselspullen, tekenspullen, maar ook inspirerende teksten, mooie plaatjes, foto's, spirituele beeldjes, met koploper vijf kristallen zwaantjes. Ik verzamel kennelijk nieuwsbrieven, spamberichten en vakantieaanbiedingen, waar ik nooit meer naar kijk. 

Ik verzamel hondenharen, hondenborstels (één is niet genoeg, toch?), hondenkussens (nooit genoeg), hondendekens, hondenriemen, poepzakjes, lege batterijen die ik altijd vergeet weg te gooien, thee, want één smaak is niet genoeg en vijf eigenlijk ook niet. 

Ik verzamel zaadjes van wilde planten, die ik altijd uitstrooi en maar zelden ontspruiten. Ik verzamel ansichtkaarten en mooie inspirerende kaarten, voor elke gelegenheid wel één of twee, want je weet maar nooit. Ik verzamel natuurlijke zeepjes, die ik laat meenemen door lieve vriendinnen en mijn zus. Volgens mijn Google Account verzamel ik foto's; kan wel kloppen overigens, terwijl ik bijna wekelijks van alles digitaal verwijder. O ja...ik verzamel recepten, die ik vaak maar één keer gebruik. 

Ik verzamel boodschappentassen en kleerhangers. Ik verzamel enkele sokken, want bij elke wasbeurt ben ik er altijd wel ééntje kwijt, ik verzamel bikini's, want oude kan ik niet weggooien, ik verzamel prachtige boeken van inspirerende schrijvers. Ik verzamel steentjes, die ik overal vandaan haal en vervolgens weer met een kleine, gekke, lieve, mooie tekening of spreuk weggeef of achterlaat voor een onbekende. Ik verzamel schelpen, voor bij de voordeur en veertjes, die op straat liggen. Ik verzamel TaiChi-lessen van mijn leraar, ik verzamel kleding, want alles komt weer terug in de mode. Ik verzamel matrashoezen in de verkeerde maat. Ik verzamel mooie mantra's, fijne nummers, dansnummers, klassieke nummers in mijn Spotify-account.

Ik verzamel mooie herinneringen, lieve, gekke en ontroerende uitspraken, briefjes en kattenbelletjes van mijn geliefden en van mijn kinderen, ook al zijn ze allang volwassen.  Jeetje, ik verzamel woorden, schrijfsels, briefjes, gedichtjes, namen, herinneringen, glimlachen. 

O ja, en ik verzamel stof. Overigens gratis af te halen.

Dus mocht je iets nodig hebben, laat het me gerust weten, misschien zit er iets voor je bij.

Wat verzamel jij eigenlijk?


www.silent-touch.nl

woensdag 12 juli 2023

'It all comes down to love'

Ken je dat filmpje van dat meisje dat op het toneel staat en dan rond tuurt totdat ze haar vader of moeder ontdekt in het publiek en dan vol enthousiasme begint te springen en te zwaaien? 

Nou..dat kleine meisje ben ik, ontdekte ik tot mijn afgrijzen. Afgelopen weekend trad het koor, waarbij ik zing, op en op het moment dat mijn zoon en vriendin arriveerden, stond ik te springen en te zwaaien als die kleuter. 

‘Mahammmm, doe éven normaal!’, hoor ik hem denken, want zijn vriendin is minimaal zo gek als ik, dus die denkt dat niet.  

‘Normaler dan dit wordt het niet’, denk ik terug en beiden krijgen we bijna de slappe lach in deze woordeloze uitwisseling! 

Na een mooie start van ons optreden werken we langzaam toe naar het – voor mij in elk geval – hoogtepunt: 'Never Enough'. Elk lied brengt een eigen verhaal, heeft een specifieke energie en ook de mensen in de zaal worden spontaan betrokken, maar dit nummer blijft een uitdaging.

Heerlijk om daar te staan met al die lieve mensen. Ook al vind ik het rete-spannend, toch ben ik raar genoeg ook als een vis in het water om in zo'n setting te zingen. We zingen, we dansen, we lachen, we hebben plezier! En ja, persoonlijk vergeet ik in mijn enthousiasme volledig dat we aan het optreden zijn voor publiek. Maar wat een vreugde en vrijheid ervaar ik daar tussen die mensen, die allemaal vol vuur, toewijding en plezier vanuit hun hart zingen onder leiding van een vlammende dirigente! 

Vanuit mijn kleuterhart, dat maar niet volwassen wil worden, kan ik me helemaal vinden in de Abba-slotzinnen van ons wervelende concert:



Koor Canto is overigens weer te horen tijdens het Korenlint op zondag 10 september a.s. om 12.00 uur in de Koepel in Haarlem! Klik hier voor meer info!


woensdag 5 juli 2023

Enough is Enough

Sinds vorig jaar zing ik bij een koor. Een meer dan bevlogen dirigente nodigt ons uit om 'alle' partijen te zingen. Soms hoog, soms laag en soms de middenpartij. Het genre is breed; alles behalve klassiek.

Met inzingen krijgen we de meest grappige oefeningen voor onze kiezen. En allengs leer ik om mijn mond wijd te openen bij het zingen, goed te ar-ti-cu-le-ren, optimaal te ademen, rechtop te staan, vooral goed te letten op anderen, het volume aan te passen, emotie ergens in te brengen en ga zo maar door. En dat alles brengt onze dirigente ons bij met een grote dosis geduld en humor. 

Thans zingen wij een gewaagd nummer: Never Enough, de titelsong uit de film 'The Greatest Showman'.

Een droom van een lied, prachtig voorgedragen. Oef, dat ervaar ik als gewaagd, gedurfd en moeilijk.
Hoe gaan wij dit als koor zingen?? Toen mijn volwassen kinderen hiervan lucht kregen, staken ze hun achterdocht over mijn zangkwaliteiten niet bepaald onder stoelen of banken. Niet geheel onterecht natuurlijk.

Maar toch, gestaag oefenen we met elkaar dit lied en het begint wat te worden. Respect voor mijn medekoorleden en de opbouwende niet aflatende steun van onze dirigente. 

En ja, ik zing de hoge partij. Een spontane keuze...

Deze partij oefenen in ons rijtjeshuis in een rustige woonwijk vraagt om creativiteit. Zo sta ik soms onder de douche om het geluid wat te overstemmen of op zolder als ik weet dat de buren er niet zijn, maar kennelijk ben ik toch niet voorzichtig genoeg geweest met mijn uithalen....

´Never Enoooooouuuuugggggh!!
Never Enoooooooooooooooouuuuuuuuuuugggggggggggh
Never Enoooooooooooooggggghhhh!
For me..
for MEEEEEEEEEE...
For MEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE!!!!!'

(En dat gaat niet altijd even zuiver.....)

Hing ik laatst met mijn bevriende buurman over de schutting gemoedelijk te kletsen over zijn krolse kater en dito geluid, merkte hij bij het afscheid droogjes op:

´O ja, buuf, enough is enooouuugghh hoor!´

 

ps: als wil je komen luisteren naar ons vrolijke, blije koor, reserveer hier je plekje!
Zondag aanstaande is het zover!