We kletsen wat af, over het weer, over de kinderen, over de schooljuf, over de werkgever, over onze collegae, over onze partner, familie, de politiek, het milieu, ons werk, onze ziekte en kwaaltjes. Soms kletsen we om stilte te verdrijven of om ons gelijk te halen of om iemand te overtuigen of gewoon omdat het kán, net zoals een hond kan blaffen. We zijn echte kletsmajoors. Of alles even noodzakelijk of zinvol is? Daar durf ik nog wel een vraagteken bij te zetten, zoals je ziet.
En wordt er wel geluisterd? Soms lijkt een gesprek eerder het in razendsnel tempo uitwisselen van ervaringen. Iemand vertelt dat hij iets heeft meegemaakt en dat dan iemand anders daarover heen gaat met wat hij/zij wel niet heeft meegemaakt, wat meestal ook erger, beter, grootser, gekker, leuker, verdrietiger of pijnlijker is…. Het lijkt soms wel een wedstrijd.
Tot op het niveau van de debatten in de Tweede Kamer, waar ik zo af en toe naar luister, blijft het mij opvallen dat mensen helemaal níet naar elkaar luisteren, laat staan elkaar horen. Het is een soort op ‘hoog’ niveau pingpongen; of eigenlijk armoedig laag niveau dus.
Misschien herken je het? Toen
ik het begon te zien in mezelf, was dat op z’n zachts gezegd best confronterend. Het zorgde voor een radicale ommezwaai en ik begrijp en
ervaar inmiddels dat woorden energievelden zijn. Een spiritueel leraar zei ooit tegen mij dat praten de grootste verspilling van onze adem was. Ik was eerst verbluft, maar hij heeft gelijk.
Woorden met zorg kiezen en voordat je ze uitspreekt, overweegt of dat wat je wil zeggen, wáár is en of het bijdraagt aan een oplossing of welzijn van de ander, en of het wel strikt noodzakelijk is wat je zegt, is een prachtige bewustzijnsoefening. Ik begin dit steeds beter en dieper te begrijpen en de toepassing hiervan is een dagelijkse beoefening.
Onlangs liep ik tegen een quote aan van Mohamed Jalal ad-Din Balkhi Rumi, die duidelijk minder woorden nodig heeft dan ik:
De grote meesters wijzen ons de weg, al eeuwenlang! Dat is waar, het blijft nodig en het is liefdevol!
Door welke poorten gaan jouw woorden?
Kun jij de Ping zonder de Pong laten?